ازدواج؛ راهی برای رسیدن به آرامش

آرامشی که از زندگی زناشویی به دست می‌آید به خاطر این است که این دو جنس مکمل هم و مایه‌ی شکوفایی و نجات و پرورش یکدیگر هستند.

به گزارش سفیر افلاک  و به نقل از لرسو؛ آرامشی که از زندگی زناشویی به دست می‌آید به خاطر این است که این دو جنس مکمل هم و مایه‌ی شکوفایی و نجات و پرورش یکدیگر هستند؛ به گونه‌ای که هریک از آن دو بدون دیگری ناقص است و از طریق همسری تکامل خویش را باز می‌یابد.

در آیه‌ی 21سوره‌ی روم آمده است:

«وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ»

ترجمه: «و از نشانه‏های او اینکه همسرانی از جنس خود شما برای شما آفرید، تا در کنار آنها آرامش یابید، و در میانتان مودت و رحمت قرار داد، در این نشانه‏هائی است برای گروهی که تفکر می‏کنند.»

این آیه به نخستین سنگ زیربنای جامعه‌ی بشری، یعنی واحد خانواده و رابطه‌ی روحی حاکم بر آن اشاره دارد.

در این آیه هدف زندگی زناشویی، بقای نسل شمرد نشده بلکه بدست آوردن آرامش گفته می‌شود.

این آرامش منحصر به جنبه‌ی جسمانی نیست بلکه جنبه‌ی روحانی آن مهم‌تر و قوی‌تر است. ناآرامی‌های روانی و نبود تعادل روحی و بیماری‌های گوناگونی که بر اثر ترک ازدواج برای انسان حاصل می‌شود، شاهد گویای این معنی است.

«مودت» به معنای محبت است و «رحمت» به معنای نرمشی که در قلب انسان پیدا می‌شود و او را برای نیکی کردن به کسی که سزاوار ترحم است، متمایل می‌کند.

در آیه مذکور، مودت مربوط به امور متقابل است؛ مانند محبتی که در میان زن و شوهر وجود دارد و هریک را وادار به خدمت به دیگری می‌کند ولی رحمت، یک‌جانبه و ایثارگرانه است.

در واقع در زندگی زناشویی باید دو گونه‌ی رابطه‌ی معنوی برقرار باشد؛ نخست رابطه‌ای که به شکل متقابل جلوه‌گر می‌شود و دیگر، خدمت بلاعوض است؛ چرا که در همه‌ی جوامع انسانی مانند خانواده، افراد خردسال و ضعیف و از کار افتاده‌ای وجود دارد که اگر بخواهند در انتظار خدمات متقابل بنشینند، همیشه محروم خواهند بود.

چه لطیف است این تعبیر قرآنی که جوامع انسانی، بدون بکار بستن آن هرگز روی آرامش و آسایش را نخواهند دید.

منابع: قرآن کریم-پیام قرآن ج2

منبع خبر: سفیر افلاک   حرف لر